1 / 1

Ստրասբուրգում ընթացող ԵԽԽՎ գարնանային նստաշրջանում ելույթ է ունեցել ՀՀ ԱԺ պատվիրակության անդամ, «Քաղաքացիական պայմանագիր» խմբակցության անդամ  Սոնա Ղազարյանը: Պատգամավորը նշել է.

«Երբեմն միայն մեկ քայլը կարող է երեխային տանել տվյալների հսկայական անտառ, որը կձեւավորի նրա ապագան ու կյանքի հայացքները: Մենք պետք է ապահովենք կրթական համակարգի ներսում անվտանգության ուժեղ միջոցներ՝ երեխաներին պաշտպանելու համար՝ միեւնույն ժամանակ ստեղծելով այնպիսի միջավայր, որտեղ նրանք ապահով կզգան ինքնարտահայտման համար:

Չի կարելի ժխտել, որ համացանցն առաջարկում է անթիվ հնարավորություններ՝ ծառայելով որպես տեղեկատվության եւ ռեսուրսների հանգույց: Այնուամենայնիվ, այն վտանգ է ներկայացնում հոգեկան առողջության համար եւ ճանապարհներ է բացում չարաշահումների համար, հատկապես, երբ երեխաները չունեն համապատասխան կրթություն դրա անվտանգ օգտագործման վերաբերյալ:

TikTok-ի եւ Instagram-ի նման հարթակները երեխաներին վերածել են հասարակ օգտատերերից բովանդակություն ստեղծողների՝ ներկայացնելով նոր մարտահրավերներ, ինչպիսիք են արհեստական բանականության չարաշահումը եւ սեռական բռնության ակամա ենթարկվելու հնարավորությունը:

Բացի այդ, ես կցանկանայի նշել մի շատ լուրջ խնդիր, որը կարծես թե անտեսված է: Ֆոտո/վիդեո ֆիլտրերի վտանգը սոցիալական մեդիայի հարթակներում. Թեեւ դրանք կարող են անվնաս թվալ, դրանք կարող են խոր ազդեցություն ունենալ երեխաների հոգեկան առողջության եւ բարեկեցության վրա՝ խթանելով գեղեցկության անիրատեսական չափանիշները, խթանելով համեմատության մշակույթը եւ խեղաթյուրելով իրականության ընկալումը:

Քանի որ այս խնդրահարույց կետերը զարգանում են, մենք պետք է ստեղծենք շրջանակներ եւ իրավական համակարգեր՝ ոչ միայն ոչ վնասակար բովանդակություն տրամադրելու, այլեւ երեխաների համար իրենց կարծիքը բարձրաձայնելու ապահով տարածքներ ստեղծելու համար:

Տագնապալի է, որ 25 երկրներում երեխաների մոտ 80%-ը հայտնում է, որ առցանց սեռական բռնության կամ շահագործման վտանգի տակ է զգում, ընդ որում՝ յուրաքանչյուր երրորդը 18 տարեկանից ցածր է: Համացանցի օգտագործման ու հնարավորությունների զարգացման հետ զարգանում են նաեւ բազմազան վտանգներ:

Համաձայնելով զեկույցի հետ՝ միակ լուծումը երեխաների հետ երկխոսության մեջ մտնելն է այնպիսի հարցերի շուրջ, ինչպիսիք են սեռական բռնությունը, ահաբեկումը եւ ինքնասպանության հետ կապված բովանդակությունը: Ակնհայտ է, որ ոչ մի երկիր միայնակ չի կարող հաղթահարել այս մարտահրավերները. հետեւաբար, անհրաժեշտ են ուժեղ միջազգային կանոնակարգեր: Կրթությունն ու գրագիտությունը լուծման բանալին են»: