1 / 1

«Սիրելի հայրենակիցներ,

այսօր Օսմանյան Թուրքիայում մեր հայրենակիցների նկատմամբ իրականացված հանցագործության՝ ցեղասպանության 98-րդ տարելիցի օրն է: Շուտով կլրանա այդ՝ դեռեւս հիմնավորապես չդատապարտված ոճրագործության մեկ դարը, այսինքն՝ մոտ 100 տարի արդարությունը սպասում է ճշմարիտ ընկալման ու անաչառ գնահատականի:

20-րդ դարասկզբին Օսմանյան Թուրքիայում հայերը դարձան աշխարհում առաջին՝ պետականորեն կազմակերպված այլատյացության ու անհանդուրժողականության քաղաքականության ու ծրագրի անմեղ զոհերը: Հայոց մեծ եղեռնը այսօր էլ շարունակում է որպես տագնապի ազդանշան հնչել քաղաքակիրթ աշխարհի ու առաջադեմ մարդկության համար: Ցեղասպանության՝ որպես ողջ մարդկության դեմ ուղղված հանցագործության չդատապարտումը նշանակում է ոչ միայն չկանխել, այլեւ մեծացնել նմանատիպ ոճիրների կրկնման հավանականությունը, ինչին աշխարհն արդեն ականատես է եղել նաեւ 21-րդ դարում:

Ցավոք, ազգայնամոլությունը, այլատյացությունն ու անհանդուրժողականությունը այսօր էլ շարունակում են գոյություն ունենալ մեր տարածաշրջանում: Քանի դեռ Հայոց Մեծ եղեռնը 20-րդ դարասկզբի Թուրքիայի այսօրվա իրավահաջորդի կողմից չի ճանաչվել, քանի դեռ Հայոց ցեղասպանությունը դատապարտած երկրների՝ աստիճանաբար ստվարացող շարքին չի միացել Թուրքիան, այդ երկիրը պետք է շարունակի ընկալվել պատասխանատվության ու մեղքի նույն ծանր բեռով ու ցեղասպանություն կատարած հանցագործի կերպարով: Միջազգային հանրությունը պետք է ավելի հաստատակամ ու հետեւողական լինի Հայոց ցեղասպանության դատապարտման հարցում, որովհետեւ մեկ ժողովրդի ցեղասպանությունը, հայրենազրկումն ու ունեզրկումը վտանգավոր նախադեպ ու ակնհայտ նախազգուշացում են բոլոր ժողովուրդներին ու պետություններին եւ ծանրագույն հարված են համամարդկային բարոյականությանն ու արժեհամակարգին:

98 տարվա հեռավորությունից այսօր վերստին ոգեկոչում ենք մեր նահատակ նախնիների հիշատակը եւ դատապարտում Հայոց ցեղասպանության մերժողականությունն ու ժխտողականությունը: Մենք դա անում ենք անցյալի էջերը քաղաքական սակարկության առարկա չդարձնելու եւ մեր նորօրյա պատմությունը վստահորեն կերտելու հաստատակամությամբ եւ ավելի ուժեղ Հայաստանի հեռանկարով»: