National Assembly of the Republic of Armenia | Official Web Page | www.parliament.amNational Assembly of the Republic of Armenia | Official Web Page | www.parliament.am
HOME | MAIL | SITEMAP
Armenian Russian English French
Արխիվ
21.4.2021

Երկ Երք Չրք Հնգ Ուր Շբթ Կիր
01 02 03 04
05 06 07 08 09 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30
 
21.04.2021
Ադրբեջանաթուրքական տանդեմը փորձում է սեփականը համարել Երեւանի մշակութային հուշարձանը
1 / 7

Ադրբեջանի ու Թուրքիայի որդեգրած քաղաքականությունը չի սահմանափակվում միայն հայկական մշակութային ժառանգությունը սեփականը համարելով: Այս անգամ նրանց ուշադրության կենտրոնում ոչ թե Արցախի, այլ Հայաստանի մայրաքաղաքի հուշարձանն է: Հանրապետության փողոցի մի հատվածը (Հանրապետության 32) 19-րդ դարի 50-ական թվականներին պատկանել է պարսիկ Հաջի Աբբաս Քյալբարայ Աբդու Հուսեյն Օղլուն: 1876 թվականին այդտեղ կառուցվել է Պարսկաստանի առաջին հյուպատոսի նստավայրը: Ճարտարապետը գերմանացի է` Երեւանի նահանգային ճարտարապետ Միխայիլ ֆոն դեր Նոննեն:

Ժամանակին պարսից հյուպատոսին պատկանող սենյակի պատերն ամբողջությամբ ծածկված էին որմնանկարներով: Դրանք ամբողջությամբ պահպանվել են: Սենյակի կենտրոնում կա հայելապատ աղոթարան-խորշ: Ջահը, որը սենյակում կախվել է 1927 թվականին, նախագծել է անձամբ Ալեքսանդր Թամանյանը:

Հյուպատոսությունը գործել է մինչեւ 1920 թվականը:

Այնուհետեւ այս շենքում է տեղակայվել հայկական դիվիզիայի շտաբը: Հետագայում 3 տարի այստեղ գործել է Հայաստանի օգնության կոմիտեն, որը ղեկավարել է Հովհաննես Թումանյանը:

Ըստ արխիվային գաղտնի փաստաթղթի՝ 1963-ից այստեղ է իր գործունեությունը ծավալել Պատմական հուշարձանների պահպանման հայկական ընկերությունը: Դրա հիմնադիրներից է եղել նկարիչ Մարտիրոս Սարյանը, որը նաեւ հանդիսացել է ընկերության առաջին նախագահը:

Ադրբեջանաթուրքական տանդեմն իր վարած մշակութային քաղաքականության համաձայն՝ փորձում է իրենը համարել Երեւանի կենտրոնում գտնվող այս շենքը:  Թուրքիայի պետական լրատվական կորպորացիայի (TRT) ռուսալեզու ծառայությունն իր պատրաստած տեսանյութում շենքը ներկայացնում է որպես «ադրբեջանական թագավորական պալատի» մի մաս:

ԱԺ պատգամավոր, պատմական գիտությունների թեկնածու Գոռ Երանյանի համար դա նորություն չէր. «Ադրբեջանը ցանկացած մահմեդական հուշարձան եւ նույնիսկ ոչ մահմեդական, որոնք հիմնականում Կովկասի տարածքում են գտնվում, համարում է իրենը: Գործ ունենք սեփականելու, բռնայուրացման քաղաքականանության հետ, որը, բնականաբար, տեղավորվում է մշակութային ցեղասպանություն տերմինաբանության տակ»:

Ադրբեջանի որդեգրած քաղաքականությունը չի սահմանափակվում միայն հայկական մշակութային ժառանգությունը սեփականաշնորհելու փորձով:

Գոռ Երանյանը նշեց, որ նրանք փորձում են վերահասցեավորել Սեֆյան ժամանակաշրջանի իրանական պետության բոլոր մշակութային հուշարձանները եւ առհասարակ Սեֆյան պետությունը համարում են ադրբեջանական: Այս համատեքստում այդ դինաստիայի ստեղծած բոլոր հուշարձանները եւս համարում են  իրենցը:

Ադրբեջանի նման վարքագիծը բարկացրել է նաեւ «Բնօրրան պատմական հուշարձանների պահպանման հայկական ընկերություն» ՀԿ-ին: Նրանք հանդես են եկել այս ակնհայտ կեղծիքը եւ այլոց մշակութային ժառանգության սեփականաշնորհման հերթական փորձը դատապարտող հայտարարությամբ:

ՀԿ-ի գործադիր տնօրեն Հռիփսիմե Հարությունյանի կարծիքով՝ նյութի իրական թիրախը ոչ այնքան Հայաստանը եւ հայկական լսարանն են, որքան Իրանն ու վերջինիս լսարանը: «Հայկական ժառանգության նկատմամբ նման ոտնձգությունները կանխարգելելու նպատակով մենք պետք է էլ ավելի միավորենք մեր ջանքերը Հայկական լեռնաշխարհում մեր ժառանգության ճանաչման, իրավատիրության եւ պահպանման գործում»,-նշեց նա:

ԱԺ գիտության, կրթության, մշակույթի, սփյուռքի, երիտասարդության եւ սպորտի հարցերի մշտական հանձնաժողովի անդամ Աննա Կոստանյանի խոսքով՝ սա առաջին դեպքը չէ. «Ադրբեջանի կողմից մշտապես լինում են այսպիսի ջղաձգումներ հայկական մշակույթի հանդեպ ոտնձգությունների տեսքով: Սրա հիմնական նպատակը Հայաստանում եւ առհասարակ տարածաշրջանում հայկական հետքի ջնջումն է, որպեսզի ամեն կերպ ապացուցեն, որ իրենք հայերից առաջ այստեղ մշակութային կոթողներ են ունեցել»:

Ըստ Գոռ Երանյանի՝ Ադրբեջանն ու Թուրքիան կեղծարարության առումով անմրցելի են. «Ղարաբաղյան հակամարտությունը հենց այստեղ է թաքնված: Ադրբեջանը մշտապես չի ընդունել հայկական էթնոսի գոյությունն Արցախում՝ մեզ համարելով աղվաններ, ալբանացիներ»,- եզրափակեց պատգամավորը:

Երեւանի կենտրոնում գտնվող շենքի շուրջ ադրբեջանաթուրքական բացահայտ կեղծիքները, ցավոք, շարունակվում են` մեկը մյուսից անհեթեթ տարբերակներով: