Հերթական անգամ ստիպված ենք ցավով արձանագրել այն անպատասխանատու վերաբերմունքը, որ դրսեւորում են որոշ լրատվամիջոցներ եւ լրագրողներ՝ հետեւողականորեն փորձելով սեփական վարկանիշը բարձրացնել էժանագին սենսացիաների միջոցով: Ցավոք, հերթական անգամ այդպես է վարվել «Հայկական ժամանակ» օրաթերթի թղթակիցը «ԱԺ-ի ատկատների մեխանիզմը» հրապարակման մեջ: Հոդվածագիրը իր չիմացությունը փորձելով ներկայացնել որպես լավատեղյակություն, թացն ու չորը խառնել է իրար, դրանով իսկ թյուրիմացության մեջ գցելով ընթերցողին:

Ավիասպասարկումը /ավիատոմսերի գնումը/, ինչպես նաեւ վառելիքի ձեռքբերումը ընդգրկված են շրջանակային համաձայնագրերով իրականացվող գնումների ցանկում: Ավիատոմսերի եւ վառելիքի գնումները կազմակերպվում են շրջանակային համաձայնագրերով գնումներ կատարելու ընթացակարգով, որն էլ իրականացվել է «Գնումների մասին» ՀՀ օրենքի, ՀՀ կառավարության գնումների գործընթացի կազմակերպման մասին որոշման պահանջներին համապատասխան: Դրա հիման վրա էլ ընդունվել է ՀՀ ֆինանսների նախարարի «Գնումների շրջանակային համաձայնագրերով իրականացվող գնումների ցանկը հաստատելու» մասին հրամանը:

Ինչպես հայտնի է, յուրաքանչյուր ապրանք, այդ թվում եւ ավիատոմսերը, վաճառվում են շուկայական գներով, որոնք որոշակիորեն տարբերվում են միմյանցից: Բայց, ի տարբերություն այլոց, պետական կառույցները անհամեմատ սահմանափակված են ազատ ընտրության հարցում այն իմաստով, որ օրենքի պահանջով պարտավոր են իրենց գնումները կատարել մրցույթների միջոցով: Տվյալ դեպքում Ազգային ժողովը պարտավոր է ավիատոմսերի եւ վառելիքի գնման մրցույթ հայտարարել եւ իր ընտրությունը կատարել մրցույթին մասնակցած կազմակերպությունների առաջարկներից ելնելով: Այսինքն՝ եթե նույնիսկ շուկայում որոշ կազմակերպություններ ավիատոմսերը վաճառում են ավելի էժան գնով, քան հայտարարված մրցույթին մասնակցողները, միեւնույնն է, մրցույթ հայտարարողը պարտավորված է ընտրություն կատարել վերջիններիս առաջարկներից: Առաջնորդվելով համապատասխան օրենսդրությամբ՝ Ազգային ժողովը հենց այդպես էլ վարվել է՝ ավիատոմսեր գնելով մրցույթին մասնակցելու հայտ ներկայացրած այն կազմակերպությունից, որը մասնակիցների մեջ առաջարկել է առավել էժան գին: Եթե որեւէ կազմակերպություն ավիատոմս է վաճառում ավելի ցածր գնով, քան մրցույթի մասնակիցների առաջարկներն են, միեւնույնն է, իրավունք չկա օգտվել այդ ավելի ցածր գնով առաջարկից: Սա, ինչպես ասում են, ի գիտություն բանից անտեղյակ վերոհիշյալ լրագրողի:

«Հայկական ժամանակ»-ի թղթակիցը պարզապես պետք է նախեւառաջ պաշտոնական տեղեկատվություն ստանար Ազգային ժողովից, ինչի արդյունքում նրա մատուցած տեղեկատվությունը կլիներ հավաստի, իրականությանը համապատասխանող եւ չխեղաթյուրված:

Ինչ վերաբերում է ԱԺ ավտոմեքենաների համար վառելիքի մատակարարման մրցույթին, ապա 2013 թվականին մասնակցել են «Ֆլեշ» ՍՊ եւ «Մաքսհուր» ՍՊ ընկերությունները: «Մաքսհուր» ՍՊ-ի ընկերության գնային առաջարկը եղել է ավելի ցածր, ուստի 2012թ. դեկտեմբերի 4-ին կնքվել է գնման պայմանագիր: Ընկերությունը բենզինը մատակարարում է 445 դրամով, դիզելային վառելանյութը` 430 դրամով: ՀՀ Ազգային Ժողովում գրանցված ավտոմեքենաների օրական ծախսը 2013 թվականի հունվար ամսից մինչեւ հունիս ամիսը կազմել է 765 լիտր: Ավելին` 765 լիտր վառելիքի ծախսի մեջ է ներառված նաեւ օտարերկյա պատվիրակությունների եւ ՀՀ մարզեր այցերի ժամանակ օգտագործված վառելիքը:

Հարկ ենք համարում շեշտել, որ հոդվածում մատնանշված յուրաքանչյուր դեպքի առնչությամբ ԱԺ աշխատակազմը պատրաստ է ներկայացնել մանրամասն տեղեկատվություն ցանկացած լրատվամիջոցի: Ցանկության դեպքում լրագրողները կարող են ներկա գտնվել նաեւ անցկացվող մրցույթներին:

Հ.Գ. «ԷյրՖրանս», «Բելավիա», «Աէրոֆլոտ», «Տրանսաէրո», «LOS», «ozon.travel», «ԷյրԲալթիկ», «Ֆիննէյր» եւ «Էյր Բեռլին»կազմակերպությունները ընդգրկված չեն գնումների աջակցման կենտրոնի կայքում հրապարակված շրջանակային համաձայնագրեր կնքած մասնակիցների ցանկում, ուստի ըստ ըստ ՀՀ օրենսդրության` նշված կազմակերպությունները չէին կարող մասնակցել գնումների գործընթացին: