Հոդված 1. «Պետական տուրքի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի (27 դեկտեմբերի 1997թվականի, ՀՕ-186) (այսուհետ՝ օրենք) 14-րդ հոդվածում`

ա) երրորդ մասում «12-պատիկի» բառը փոխարինել «5-ապատիկի» բառով:

 բ) ութերորդ մասում կատարել հետեւյալ փոփոխությունները.

1) «բ» կետը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ.
 

«բ) Հայաստանի Հանրապետությունում մշտական կացության կարգավիճակ, մշտական կացության քարտ տալու, ինչպես նաեւ հաշվառելու համար

բազային տուրքի 140-ապատիկի չափով»

2) «գ» կետը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ.
 

«գ) Հայաստանի Հանրապետությունում հատուկ կացության կարգավիճակ, հատուկ անձնագիր տալու, ինչպես նաեւ հաշվառելու համար

բազային տուրքի 150-ապատիկի չափով»

3) «ե» կետը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ.
 

« ե) Մշտական կացության քարտը փոխելու համար

բազային տուրքի 20-ապատիկի չափով»

4) ուժը կորցրած ճանաչել «զ» կետը.

5) «է» կետում «սովորական» բառը փոխարինել «մշտական» բառով:

գ) 9-րդ մասը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ.

«9. Օտարերկրյա քաղաքացիներին եւ քաղաքացիություն չունեցող անձանց Հայաստանի Հանրապետության պետական սահմանի անցման կետերում Հայաստանի Հանրապետության մուտքի արտոնագիր տալու համար.

ա) Հայաստանի Հանրապետության այցելության մուտքի արտոնագիր (մինչեւ 120 օր ժամկետով գտնվելու իրավունքով) տալու համար	բազային տուրքի 15-ապատիկի չափով
բ) Հայաստանի Հանրապետության այցելության մուտքի բազմակի արտոնագիր (մինչեւ 120 օր ժամկետով գտնվելու իրավունքով եւ մինչեւ մեկ տարի վավերականության ժամկետով) տալու համար	բազային տուրքի 80-ապատիկի չափով
գ) Հայաստանի Հանրապետության պաշտոնական մուտքի համար արտոնագիր տալու համար	0
դ) Հայաստանի Հանրապետության դիվանագիտական մուտքի արտոնագիր տալու համար	0
ե) Հայաստանի Հանրապետություն մեկ մուտքի տարանցիկ արտոնագիր տալու համար	բազային տուրքի 10-ապատիկի չափով
զ) Հայաստանի Հանրապետություն բազմակի մուտքի տարանցիկ արտոնագիր (մեկ տարի վավերականության) տալու համար	բազային տուրքի 18-ապատիկի չափով

Հոդված 2. Օրենքի 15-րդ հոդվածի երրորդ մասը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ.
 

ա) Հայաստանի Հանրապետության այցելության մուտքի արտոնագիր (մինչեւ 120 օր ժամկետով գտնվելու իրավունքով) տալու համար	բազային տուրքի 15-ապատիկի չափով
բ) Հայաստանի Հանրապետության այցելության բազմակի մուտքի արտոնագիր (մինչեւ 120 օր գտնվելու իրավունքով եւ մինչեւ մեկ տարի վավերականության ժամկետով) տալու համար	բազային տուրքի 80-ապատիկի չափով
գ) Հայաստանի Հանրապետության պաշտոնական մուտքի համար արտոնագիր տալու համար	0
դ) Հայաստանի Հանրապետության դիվանագիտական արտոնագիր տալու համար	0
ե) Հայաստանի Հանրապետություն մեկ մուտքի տարանցիկ արտոնագիր տալու համար	բազային տուրքի 10-ապատիկի չափով
զ) Հայաստանի Հանրապետություն բազմակի մուտքի տարանցիկ արտոնագիր (մեկ տարի վավերականության) տալու համար	բազային տուրքի 18-ապատիկի չափով

Հոդված 3. Օրենքը լրացնել հետեւյալ բովանդակությամբ 14.1-րդ հոդվածով.

«Հոդված 14.1 Օտարերկրյա քաղաքացիների եւ քաղաքացիություն չունեցող անձանց Հայաստանի Հանրապետության մուտքի արտոնագրի ժամկետը երկարաձգելու համար պետական տուրքի դրույքաչափերը

Մուտքի արտոնագրի երկարաձգման յուրաքանչյուր օրվա համար գանձվում է պետական տուրք բազային տուրքի 50 տոկոսի չափով:»:

Հոդված 4. Ուժը կորցրած ճանաչել օրենքի 26-րդ հոդվածի առաջին մասի «դ», «ե» եւ երկրորդ մասի «բ» եւ «գ» կետերը:

Հոդված 5. Օրենքի 32-րդ հոդվածի երրորդ մասը լրացնել հետեւյալ բովանդակությամբ նոր նախադասությամբ.

«Օտարերկրյա պետություններում գործող Հայաստանի Հանրապետության դիվանագիտական ծառայության մարմինների իրականացրած գործողությունների եւ մատուցված ծառայությունների համար գանձված պետական տուրքի գումարները համապատասխան գործողություններ կատարող կամ ծառայություններ մատուցող մարմինները բանկ են մուծում (բյուջե փոխանցում) համապատասխան գործողությունների կատարման, ծառայությունների մատուցման հաջորդող ամսվա առաջին երկու բանկային օրվա ընթացքում:»:

Հոդված 6. Օրենքի 36-րդ հոդվածում`

ա) երրորդ մասը շարադրել հետեւյալ խմբագրությամբ.

«Հայաստանի Հանրապետության տարածքից դուրս իրականացվող ծառայությունների կամ գործողությունների, ինչպես նաեւ Հայաստանի Հանրապետության պետական սահմանի անցման կետերում Հայաստանի Հանրապետության մուտքի վիզայի տրամադրման համար պետական տուրքերը կարող են վճարվել արտարժույթով:».

բ) լրացնել հետեւյալ բովանդակությամբ նոր մասով.

«Հայաստանի Հանրապետության տարածքից դուրս իրականացվող ծառայությունների կամ գործողությունների համար պետական տուրքերը արտարժույթով գանձելիս հիմք է ընդունվում Հայաստանի Հանրապետության կենտրոնական բանկի տրամադրած նախորդ տարվա հաշվարկային միջին տարեկան փոխարժեքը:»:

Հոդված 7. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնական հրապարակմանը հաջորդող տասներորդ օրվանից: