Ձեզ ենք ներկայացնում Հայաստանի Հանրապետության կառավարության եզրակացությունը Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովի պատգամավորներ Վահրամ Բաղդասարյանի, Ռուզաննա Մուրադյանի եւ Մարգարիտ Եսայանի՝ օրենսդրական նախաձեռնության կարգով ներկայացրած «Հայաստանի Հանրապետության աշխատանքային օրենսգրքում լրացումներ եւ փոփոխություններ կատարելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի նախագծի  (Պ-575-01.08.2014-ՍՀ-010/0) վերաբերյալ:

1. Ներկայացված օրենքի նախագծի 2-րդ հոդվածով առաջարկվող Հայաստանի Հանրապետության աշխատանքային օրենսգրքի (այսուհետ՝ օրենսգիրք) 109-րդ հոդվածի 1-ին մասը 6.1-ին եւ 14-րդ կետերով լրացնելու վերաբերյալ առաջարկությունն ընդունելի չէ՝ հետեւյալ պատճառաբանությամբ՝

Օրենսգրքի 17-րդ հոդվածի 1-ին մասի համաձայն՝ աշխատողն օրենսգրքով սահմանված տարիքի հասած գործունակ քաղաքացին է, որն աշխատանքային պայմանագրի հիման վրա գործատուի օգտին կատարում է որոշակի աշխատանք` ըստ որոշակի մասնագիտության, որակավորման կամ պաշտոնի:

Այսինքն, հոդվածից ակնհայտ է, որ աշխատանքային հարաբերությունների կողմ կարող է հանդես գալ միայն գործունակ քաղաքացին:

Օրենսգրքի 109-րդ հոդվածի 1-ին մասի 11-րդ կետի համաձայն՝ աշխատանքային պայմանագիրը լուծվում է աշխատողի մահվան դեպքում:

Օրենսգրքի 113-րդ հոդվածի 1-ին մասի 3-րդ կետի համաձայն՝ գործատուն իրավունք ունի աշխատողի հետ լուծելու անորոշ ժամկետով կնքված աշխատանքային պայմանագիրը, ինչպես նաեւ որոշակի ժամկետով կնքված աշխատանքային պայմանագիրը՝ նախքան դրա գործողության ժամկետը լրանալը` աշխատողի` զբաղեցրած պաշտոնին կամ կատարած աշխատանքին չհամապատասխանելու դեպքում: Օրենսգրքի 120-րդ հոդվածի համաձայն՝ գործատուն իրավունք ունի օրենսգրքի 113-րդ հոդվածի 1-ին մասի 3-րդ կետով նախատեսված հիմքով լուծելու աշխատանքային պայմանագիրը, եթե առողջական վիճակի պատճառով աշխատողը չի կարողանում կատարել իր աշխատանքային պարտականությունները:

Աշխատողի առողջական վիճակի վատթարացումը կարող է պատճառ դառնալ աշխատանքային պայմանագրի լուծման համար, եթե այն կրում է կայուն բնույթ եւ խոչընդոտում է աշխատանքը շարունակելուն կամ բացառում է այն շարունակելու հնարավորությունը:

Զբաղեցրած պաշտոնին կամ կատարվող աշխատանքին աշխատողի մասնագիտական ունակությունների համապատասխանությունը գնահատում է գործատուն, իսկ աշխատողի առողջական վիճակի համապատասխանությունը որոշվում է բժշկասոցիալական փորձաքննական եզրակացությամբ:

Վկայակոչված իրավանորմերից հետեւում է, որ դատարանի վճռով աշխատողին անգործունակ ճանաչելու հիմքով աշխատանքային պայմանագիրը լուծելու դեպքը հստակ սահմանված է որպես գործատուի նախաձեռնությամբ աշխատանքային պայմանագրի լուծման հիմք՝ աշխատողի զբաղեցրած պաշտոնին կամ կատարած աշխատանքին չհամապատասխանելու դեպքում՝ անկախ այն հանգամանքից՝ դա կլինի դատարանի վճռով, թե միայն բժշկասոցիալական փորձաքննության եզրակացությամբ, նկատի ունենալով նաեւ այն, որ Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 170-րդ հոդվածի համաձայն՝ դատարանը կարող է անձին անգործունակ ճանաչել միայն դատահոգեբուժական փորձաքննության հիման վրա: Ընդ որում, բժշկասոցիալական փորձաքննության եզրակացությունը կամ դատաբժշկական փորձաքննության եզրակացությունը բավարար հիմքեր են օրենսգրքի վկայակոչված հիմքերով աշխատողի հետ աշխատանքային պայմանագիրը լուծելու համար:

Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 181-րդ հոդվածի 2-րդ մասը սահմանում է, որ անձին մահացած ճանաչելու մասին դատարանի վճիռը քաղաքացիական կացության ակտերի գրանցամատյանում գրանցելու օրվա դրությամբ անձը համարվում է մահացած, դրա հիման վրա տրվում է մահվան վկայական: Հետեւաբար, նշված դեպքում աշխատանքային պայմանագիրը լուծվում է օրենսգրքի 109-րդ հոդվածի 1-ին մասի 11-րդ կետի հիմքով:

Օրենսգրքի 7-րդ հոդվածի 7-րդ մասի համաձայն՝ քաղաքական, հայեցողական կամ քաղաքացիական պաշտոն զբաղեցնող անձանց, ինչպես նաեւ քաղաքացիական, օրենքով սահմանված այլ պետական (հատուկ) ծառայությունների եւ տեղական ինքնակառավարման մարմինների ծառայողների, ինչպես նաեւ Հայաստանի Հանրապետության կենտրոնական բանկի աշխատողների աշխատանքային (ծառայողական) հարաբերությունները կարգավորվում են սույն օրենսգրքով, եթե համապատասխան օրենքներով այլ բան նախատեսված չէ: Նշված իրավադրույթի էությունն այն է, որ այլ օրենքներով, մասնավորապես, «Քաղաքացիական ծառայության մասին», «Համայնքային ծառայության մասին», «Պետական ոչ առեւտրային կազմակերպությունների մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքներով սահմանվում են օրենսգրքով նախատեսված աշխատանքային պայմանագրի լուծման նաեւ այլ հիմքեր եւ, հետեւաբար, այլ օրենքներով աշխատանքային պայմանագրի լուծման հիմքերի նախատեսման պայմաններում աշխատանքային պայմանագիրը լուծվում է տվյալ օրենքով նախատեսված հիմքով: Ուստի, օրենքի նախագծի 2-րդ հոդվածի «ա» կետով առաջարկվող՝ օրենսգրքի 109-րդ հոդվածի 1-ին մասի լրացման անհրաժեշտությունը չկա՝ հաշվի առնելով այն, որ նշված լրացման դեպքում կառաջանա օրենսգրքի 7-րդ հոդվածի 7-րդ մասի անհարկի կրկնություն:

2. Օրենքի նախագծի 5-րդ հոդվածի կապակցությամբ առաջարկում ենք օրենսգրքի 129-րդ հոդվածի 2-րդ մասի «ժամանակահատվածով» բառից հետո լրացնել «եւ (կամ) ավելի մեծ չափով» բառերով` առավել ամբողջական լուծում ստանալու նպատակով:

Ելնելով շարադրվածից՝ Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը ներկայացված օրենքի նախագիծն ընդունելի կհամարի իր կողմից ներկայացված առաջարկությունների ընդունման դեպքում:

Միաժամանակ հայտնում ենք, որ, ներկայացված օրենքի նախագիծը Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովում քննարկելիս, հարակից զեկուցմամբ հանդես կգա Հայաստանի Հանրապետության աշխատանքի եւ սոցիալական հարցերի նախարար Արտեմ Ասատրյանը:

Օրենքի նախագծի ընդունման դեպքում Հայաստանի Հանրապետության կառավարության որոշման կամ այլ իրավական ակտի ընդունման անհրաժեշտություն չի առաջանում:

Կից ներկայացվում են օրենքի նախագծի կարգավորման ազդեցության գնահատման  եզրակացությունները:
 
 

Հարգանքով`
	ՀՈՎԻԿ  ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ

«Հայաստանի Հանրապետության աշխատանքային օրենսգրքում լրացումներ եւ փոփոխություններ կատարելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի նախագիծն իր մեջ Հայաստանի Հանրապետության կառավարության 2009 թվականի հոկտեմբերի 22-ի «Նորմատիվ իրավական ակտերի նախագծերի հակակոռուպցիոն բնագավառում կարգավորման ազդեցության գնահատման իրականացման կարգը հաստատելու մասին» թիվ 1205-Ն որոշմամբ հաստատված կարգի 9-րդ կետով նախատեսված որեւէ կոռուպցիոն գործոն չի պարունակում:

1. «Հայաստանի Հանրապետության աշխատանքային օրենսգրքում լրացումներ եւ փոփոխություններ կատարելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի  նախագծի (այսուհետ` օրենք) ընդունման արդյունքում մթնոլորտի, հողի, ջրային ռեսուրսների, ընդերքի, բուuական եւ կենդանական աշխարհի, հատուկ պահպանվող տարածքների վրա բացասական հետեւանքներ չեն առաջանա:

2. Օրենքի նախագծի չընդունման դեպքում շրջակա միջավայրի oբյեկտների վրա բացասական հետեւանքներ չեն առաջանա:

3. Օրենքի նախագիծը բնապահպանության ոլորտին չի առնչվում, այդ ոլորտը կանոնակարգող իրավական ակտերով ամրագրված uկզբունքներին եւ պահանջներին չի հակասում:

Օրենքի կիրարկման արդյունքում բնապահպանության բնագավառում  կանխատեuվող հետեւանքների գնահատման եւ վարվող քաղաքականության համեմատական վիճակագրական վերլուծություններ կատարելու անհրաժեշտությունը բացակայում  է:

«Հայաստանի Հանրապետության աշխատանքային օրենսգրքում լրացումներ եւ փոփոխություններ կատարելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի նախագծով (այսուհետ` Նախագիծ) նախատեսվում է վերացնել Հայաստանի Հանրապետության աշխատանքային օրենսգրքում տեղ գտած որոշ հակասություններ եւ անճշտություններ` ՀՀ Սահմանադրությանը համապատասխան:

Նախագծով կարգավորվող շրջանակները չեն առնչվում որեւէ ապրանքային շուկայի հետ, ուստի եւ Նախագծի ընդունմամբ որեւէ ապրանքային շուկայում մրցակցային դաշտի վրա ազդեցություն լինել չի կարող:

Հիմք ընդունելով նախնական փուլի արդյունքները` կարգավորման ազդեցության գնահատման աշխատանքները դադարեցվել են` արձանագրելով Նախագծի ընդունմամբ մրցակցության միջավայրի վրա ազդեցություն չհայտնաբերվելու եզրակացություն:

Գնահատման նախնական փուլում պարզ է դարձել, որ Նախագիծը վերաբերում է Հայաստանի Հանրապետության աշխատանքային օրենսգրքում տեղ գտած որոշ հակասությունների եւ անճշտությունների վերացմանը եւ Նախագծի ընդունման դեպքում, դրա կիրարկման արդյունքում գործարար եւ ներդրումային միջավայրի վրա ընդհանուր առմամբ ազդեցություն չի նախատեսվում։

«Հայաստանի Հանրապետության աշխատանքային օրենսգրքում լրացումներ եւ փոփոխություններ կատարելու մասին» ՀՀ օրենքի նախագծի (այսուհետ` նախագիծ) սոցիալական ազդեցության գնահատումը կատարվել է «Իրավական ակտերի մասին» ՀՀ օրենքի 27.1 հոդվածի եւ ՀՀ Կառավարության 2010 թվականի հունվարի 14-ի N 18-Ն որոշման համաձայն:

Նախագծի սոցիալական ազդեցության գնահատումը կատարվել է սոցիալական պաշտպանության  ոլորտի եւ դրա առանձին ենթաոլորտների իրավիճակի բնութագրիչների եւ դրանց ինդիկատորների հիման վրա:

Նախագիծը`

ա) ռազմավարական կարգավորման ազդեցության տեսանկյունից ունի չեզոք ազդեցություն,

բ) շահառուների վրա կարգավորման ազդեցության տեսանկյունից` չեզոք ազդեցություն:

«Հայաստանի Հանրապետության աշխատանքային օրենսգրքում լրացումներ եւ փոփոխություններ կատարելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի ընդունումն առողջապահության բնագավառի վրա ազդեցություն չի ունենա:

«Հայաստանի Հանրապետության աշխատանքային օրենսգրքում լրացումներ եւ փոփոխություններ կատարելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի նախագծի ընդունումը կամ չընդունումը ՀՀ պետական բյուջեի  եւ համայնքների բյուջեների  եկամուտների  եւ ծախսերի, ինչպես նաեւ բյուջետային բնագավառում քաղաքականության փոփոխման չի  հանգեցնում: